Verenigingsvoorzitter Johannes komt even kijken; hij heeft last van een blessure, dus traint niet mee. Zal hij iets zeggen tegen de ‘meute’? Nee, iemand is hem voor! Ook oud-trainer Joop Bakker is komen kijken, en toont zich enthousiast over de opkomst. Onvoorstelbaar, maar door de wind in combinatie met de grote onderlinge afstand van de toehoorders kan niet iedereen alles verstaan van wat dit erelid-met-de-beroemde-luide-stem zegt. Duidelijk wordt wel: Joop is blij met de opkomst, en roept iedereen op, vooral trouw te blijven komen, èn lid te blijven van onze mooie vereniging. 

 

Dan vertrekken er drie groepen het bos in. Jitske en Jasper kiezen voor het bos aan de overkant van de weg. Jitske: “Dat is een veel leuker bos, met allemaal smalle kronkelpaadjes ook.” Luciano gaat met twaalf deelnemers richting ‘het eerste veldje’ en doet daar in het gras onder meer veel grondoefeningen met ze. Hijko volgt op gepaste afstand met nog eens dertien deelnemers, en slaat bij Boschoord niet ook linksaf, maar gaat rechtsaf het beukenbos in. Op het pad daar laat hij onder meer wat steigerungen uitvoeren. De moment-opnamen verschillen, maar er wordt overal enthousiast getraind.

 

Dat wordt me duidelijk, omdat ik, voor de gelegenheid 'corona-coördinator’, op de fiets achter alle groepen ben aangegaan, om even polshoogte te nemen. En ik heb ze allemaal tussen acht en kwart over acht zien terugkomen op de parkeerplaats, met vrolijke, licht verhitte koppen. De jeugd doet nog even verstoppertje tot al snel ook de junioren en volwassenen arriveren. 

Vanwege de kou (naderende nachtvorst dankzij St.Servatius, de derde van de IJsheiligen) worden fietsen snel gepakt en auto’s even snel ‘bezeten’. Tot volgende week! Waarschijnlijk zal de training voor junioren en volwassenen dan wat langer duren dan die voor de jeugd.  Maar dat zien we dan wel weer. Deze verlate start was in elk geval in verschillende opzichten gedenkwaardig, en vooral lekker!